Telefony alarmowe

999 - Pogotowie

999 - Straż Pożarna

997 - Policja

992- Pogotowie Gazowe

991- Pogotowie Energetyczne

994- Pogotowie Wodno -Kanalizacyjne

 

112 - numer alarmowy dla telefonu komórkowego

 

I. Akty  prawne, na podstawie których  należy podjąć właściwe działania w przypadku sytuacji kryzysowych w szkole :

· Ustawa z dnia 25 marca, 2014r. o postępowaniu w sprawach nieletnich

·Ustawa z dnia 25 lutego 1964r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy

·Ustawa z dnia 6 czerwca 1997r. Kodeks karny

Inne przepisy szczególne stanowiące podstawę działań profilaktycznych i interwencyjnych:

1.Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi

2. Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

3.Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty

4.Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 sierpnia 2015 r. w sprawie zakresu i form prowadzenia w szkołach  i placówkach systemu oświaty działalności wychowawczej, edukacyjnej, informacyjnej i profilaktycznej w celu przeciwdziałania narkomanii.

5.Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 22 lipca 2011 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach

6.Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych  przedszkolach, szkołach i placówkach

7. Zarządzenie Komendanta Głównego Policji z dnia 23maja 2014 r. w sprawie metod i form wykonywania zadań przez policjantów w zakresie przeciwdziałania demoralizacji                   i przestępczości nieletnich..

II. Procedury szczegółowe

1. Procedura postępowania wobec ucznia uchylającego się od realizowania obowiązku szkolnego.

2. Procedura w przypadku  uzyskania informacji, gdy uczeń, jest zagrożony demoralizacją. Jego zachowania  charakteryzują się arogancją, wulgarnością oraz przemocą emocjonalną              i fizyczną..

3.Procedura  postępowania w przypadku złamania zakazu  używania telefonów komórkowych  w czasie lekcji.

4.Procedura w przypadku, gdy nauczyciel  podejrzewa, że na terenie szkoły uczeń  znajduje się pod wpływem alkoholu lub narkotyków.

5.  Procedura w przypadku, gdy nauczyciel znajduje na terenie szkoły substancję przypominającą wyglądem  narkotyk.

6.  Procedura w przypadku agresji ucznia wobec nauczyciela.

7.  Procedura reagowania – próba samobójstwa ucznia.

8.   Procedura reagowania – konieczność zawiadomienia o śmierci ucznia.

9…Procedura reagowania – Żałoba po śmierci ucznia/nauczyciela
10. Procedura reagowania – epizod psychotyczny ucznia.

11.   Procedura reagowania: incydent bombowy i obca osoba w szkole .

12. Procedura postępowania ; ogłoszenie alarmu bombowego oraz  postępowania w czasie zagrożenia bombowego.

 

 

 

III. Zakres obowiązków pracowników szkoły, na wypadek sytuacji trudnych                 w szkole

 Dyrektor:

1. Ustala i potwierdza rodzaj zdarzenia;

2. Pozyskuje kluczowe informacje (co się stało, kto był zaangażowany, kto był świadkiem, jak zdarzenie się zaczęło).

3. W uzasadnionych sytuacjach – powiadamia  Policję (997, 112), straż pożarną (998,112), pogotowie ratunkowe (999, 112),

4. Rozpoczyna realizację szkolnych  procedur: ewakuacji, przeciwpożarowej, bombowej, inne (w zależności od zdarzenia);

       5. W uzasadnionych   sytuacjach – wzywa placówkę wsparcia (np. PPP) Centrum Zarządzania Kryzysowego;

6. Zawiadamia przez ogłoszenie lub w   inny dostępny sposób personel szkoły;

7. Chroni (odizolowuje) wszystkich, którzy  byli narażeni na niebezpieczeństwo;

8. Podejmuje działania zapobiegające dezinformacji, chaosowi;

9. Upewnia się, że wszyscy pozostali uczniowie (personel) są bezpieczni;

       10. Utrzymuje kontakt z personelem szkoły, aby monitorować sytuację;

11. Kieruje uczestnikami zdarzeń;

12. Na bieżąco zawiadamia jednostkę policji / straży pożarnej o przebiegu zdarzeń, monituje o zmianach;

13. Zbiera świadków, poszkodowanych w zdarzeniu, jeśli to możliwe;

14. Zbiera kluczowe informacje niezbędne do dalszych działań;, (zapewniając bezpieczeństwo uczestnikom);

15.Kontroluje obecność uczniów i personelu;

16. Wyznacza osobę do  zawiadamiania rodziców / opiekunów prawnych uczniów

17. Zleca zabezpieczenie miejsca zdarzeń, śladów;

18. Współpracuje z policją lub odpowiednimi służbami w rozwiązaniu problemu

19. Kieruje współpracą personelu ze służbami;

20. Zawiadamia służby interweniujące, personel, rodziców/opiekunów
o ustabilizowaniu sytuacji;

21. Inicjuje działania naprawcze.

 

 Kontakt z mediami w sytuacji kryzysowej

 

1.Dyrektor szkoły może nawiązać współpracę z przedstawicielami mediów zanim  nastąpi kryzys,

2.Współpracuje z Wydziałem Oświaty Starostwa Powiatowego
w przygotowywaniu oficjalnych  komunikatów dla mediów;

1. Dyrektor szkoły udziela informacji na temat zdarzenia lub wyznacza osobę spośród personelu szkoły odpowiedzialną za kontakt z dziennikarzami;

4.Dyrektor szkoły wyznacza miejsce, z którego będą udzielane informacje podczas kryzysu, ponadto  nie wyraża zgody na rozmowy z uczniami i nie upoważnionych do tego celu pracowników.

 

Pielęgniarka szkolna

 

1. Udzielanie pierwszej pomocy przedmedycznej;

2. Zgłaszanie potrzeb pomocy medycznej (wg. oceny zagrożenia życia, zdrowia);

3. Udzielanie uczniom informacji o ew. konsekwencjach dla zdrowia, jakie niesie za sobą incydent;

4. Przekazanie lekarzom  kluczowych  informacji o sytuacji, poszkodowanych.

Nauczyciele:

 

1. Powiadomienie uczniów w klasie i podjęcie tematu w dyskusji (jeśli jest to właściwe);

2. Niezwłoczne  zidentyfikowanie uczniów potrzebujących porady, pomocy                              i zawiadomienie o tym, pedagoga lub specjalistę wspierającego szkołę;

·3. Eskortowanie uczniów szczególnie pobudzonych, roztrzęsionych do miejsca udzielania pomocy;

4. Monitorowanie stanu uczniów w okresie późniejszym;

5. Towarzyszenie uczniom  rannym, chorym;

6. Angażowanie zespołu klasowego w konstruktywne lub pożądane formy aktywności        (w zależności od rodzaju zdarzenia);

7. Zmniejszanie dolegliwości skutków (w okresie po zdarzeniu).

 

Pedagog

 

1. Koordynowanie działań związanych z pomocą psychologiczną, w tym zgłaszanie zapotrzebowania wsparcia w tym zakresie;

·2. Stałe udzielanie informacji – informacja jest podstawową formą pomocy
w sytuacji krytycznej;

3. Pozostawanie w stałym kontakcie z wychowawcami;

4.Kontaktowanie się z sąsiednimi szkołami w sprawie ew. wsparcia w opiece nad uczniami;

5.Prowadzenie ewidencji uczniów, którym należy udzielać pomocy;

6. Informowanie rodziców / opiekunów prawnych o konieczności udzielania pomocy                  i zachęcanie do kontynuowania stosownych form pomocy poza szkołą;

7. Pomoc rodzicom oraz pracownikom szkoły w zrozumieniu podstawowych, typowych reakcji własnych i młodzieży  na zdarzenie kryzysowe;

 

Sekretariat szkoły – zadania

 

 1.Kierowanie służb interweniujących do miejsca incydentu, udzielanie informacji                         o topografii budynku, specyficznych cechach sytuacji;

2. Kierowanie wszelkich telefonów, zapytań od mediów do dyrektora szkoły / instytucji wyznaczonej do kontaktów z mediami.

 

 

PROCEDURY POSTĘPOWANIA

 

I. PROCEDURA POSTĘPOWANIA WOBEC UCZNIA UCHYLAJĄCEGO SIĘ OD REALIZOWANIA OBOWIĄZKU SZKOLNEGO.

 

1. Wychowawca zobowiązany jest do prowadzenia systematycznej kontroli frekwencji uczniów.

 

1. Nauczyciel odnotowuje każdą nieobecność ucznia na prowadzonych przez siebie zajęciach lekcyjnych.

 

1. Rodzice mają obowiązek wnioskować do wychowawcy
   o usprawiedliwienie nieobecności dziecka niezwłocznie po ustaniu przyczyny nieobecności dziecka na zajęciach szkolnych.

 

1. W przypadku planowanej długotrwałej nieobecności dziecka na zajęciach, rodzice są zobowiązani do poinformowania o tym fakcie wychowawcę klasy.

 

1. Jeżeli  nieobecności ucznia nie zostaną usprawiedliwione w wyznaczonym terminie, wychowawca powiadamia pisemnie rodziców (prawnych opiekunów) ucznia                     o nieobecnościach ich dziecka.

 

1. Rodzice mogą też być poproszeni pisemnie  o zgłoszenie się do szkoły w celu wyjaśnienia nieobecności dziecka.
2. W  przypadku braku współpracy rodzica ( opiekuna) z wychowawcą. (rodzic nie  uczestniczy w zebraniach, konsultacjach, nie wyraża chęci na spotkania indywidualne oraz w przypadku dalszego uchylania się ucznia od obowiązku szkolnego,  wychowawca zgłasza  problem pedagogowi szkolnemu.

 

1. Pedagog ustala  przyczyny nieobecności ucznia poprzez:

 

1. rozmowę z rodzicami ucznia na terenie szkoły

 

1. wywiad w domu rodzinnym ucznia

 

1. Wychowawca, pedagog szkolny,  oraz  rodzice ucznia podejmują wspólne działania zaradcze w celu regularnego realizowania obowiązku szkolnego, następuje  m.in.. podpisanie kontraktu  szkolnego z uczniem  w obecności  rodziców.

 

1.  W sytuacji, gdy uczeń w dalszym ciągu nie realizuje obowiązku    szkolnego pedagog  szkolny w porozumieniu z wychowawcą i dyrektorem   pisemnie informuje Sąd Rejonowy, Wydział Rodzinny i Nieletnich w Bartoszycach.

 

 

 

 

 

 

II. PROCEDURA POSTĘPOWANIA WOBEC UCZNIA, KTÓRY PRZEJAWIA ZACHOWANIA WSKAZUJĄCE NA DEMORALIZACJĘ (w tym także przejawia zachowania charakteryzujące się arogancją, wulgarnością oraz przemocą emocjonalną, np. utrudnia lub uniemożliwia prowadzenie zajęć lekcyjnych).

 

Nuczyciel powinien podjąć następujące kroki:

1.Przekazuje uzyskaną informację  do wychowawcy klasy.

2.Wychowawca informuje o fakcie dyrektora szkoły i pedagoga szkolnego.

3. Pedagog  ma obowiązek  uwiarygodnić napływające informacje i rozpoznać przyczyny i tło nieprawidłowości  np. poprzez analizę dziennika lekcyjnego, zeszytów  przedmiotowych, prac klasowych oraz  rozmowy z nauczycielami, pielęgniarką, pracownikami  i administracji szkoły.

4.Pedagog  może dokonać analizy sytuacji rodzinnej ucznia (w tym ekonomicznej                            i społecznej)  w formie wizyty w domu, oraz w oparciu o konsultację z pracownikami socjalnymi  Miejskiego i Gminnego Ośrodku Pomocy Społecznej.

 W żadnym  razie nie należy składać  wizyt domowych  w przypadku, gdy zachodzi obawa,    że może ona łączyć się  z jakimkolwiek ryzykiem.

5.Wychowawca wzywa do szkoły rodziców lub prawnych opiekunów ucznia i przekazuje im uzyskaną  informację. Przeprowadza rozmowę z rodzicami oraz – w  ich obecności –                      z uczniem. W przypadku potwierdzenia uzyskanej informacji zobowiązuje ucznia do zaniechania negatywnego postępowania, rodziców zaś bezwzględnie do szczególnego nadzoru nad dzieckiem

6.Pożądanym elementem jest spisanie kontraktu, który jasno sprecyzuje warunki do spełnienia przez ucznia  określające  zmiany w zachowaniu się ucznia, które mają zostać osiągnięte w trakcie oddziaływań  pedagogicznych. Niezbędne jest określenie form                          i częstotliwości kontaktów ucznia z pedagogiem oraz  z rodzicami lub opiekunami ucznia,               a także wyznaczenie terminów, które pomogą w prowadzeniu monitoringu  postępów.

7.Dodatkowo można zaproponować rodzicom skierowanie dziecka do specjalistycznej placówki i udział dziecka w programie terapeutycznym. (ośrodek terapeutyczny)

8.Jeżeli rodzice odmawiają współpracy lub nie reagują na wezwanie do stawiennictwa                  w szkole, a nadal z wiarygodnych  źródeł napływają informacje o przejawach demoralizacji ich dziecka, dyrektor pisemnie powiadamia o zaistniałej sytuacji  specjalistę ds. nieletnich w Powiatowej komendzie Policji.

9.Gdy szkoła wykorzysta wszystkie dostępne jej środki oddziaływań wychowawczych (rozmowa z rodzicami, ostrzeżenie ucznia, spotkania z pedagogiem, psychologiem, itp.), a ich zastosowanie nie przynosi oczekiwanych rezultatów, dyrektor  szkoły powiadamia sąd rodzinny. Dalszy tok postępowania leży w kompetencji tej instytucji.

 

 

 

 

 

 

 

III PROCEDURA POSTĘPOWANIA WOBEC UCZNIA W SYTUACJI CHOROBY PRZEWLEKŁEJ.

Dyrektor, pedagog i wychowawcy powinni:

 1. Pozyskać od rodziców (opiekunów prawnych) ucznia szczegółowe informacje na temat jego choroby oraz wynikających z niej ograniczeń w jego funkcjonowaniu.

 2. Zorganizować szkolenie kadry pedagogicznej i pozostałych pracowników szkoły                      w zakresie postępowania z chorym

3. W porozumieniu z pielęgniarką szkolną, wspólnie z pracownikami szkoły opracować procedury postępowania w stosunku do każdego chorego ucznia. 

4. Wspólnie z nauczycielami i  zatrudnionymi w szkole dostosować formy pracy dydaktycznej, dobór treści i metod oraz organizację nauczania do możliwości psychofizycznych tego ucznia, a także objąć go różnymi formami pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

5. W przypadku nasilenia objawów choroby u dziecka podczas pobytu w szkole dyrektor lub nauczyciel niezwłocznie informuje o zaistniałej sytuacji rodziców lub prawnych opiekunów.

 6. W stanach nagłych, gdy stan dziecka nagle się pogorszy i wymagana jest pomoc lekarska nauczyciele zobowiązani są do podjęcia działań przedmedycznych oraz wezwanie karetki pogotowia ratunkowego.

Uczeń przewlekle chory i jego rodzice powinni uzyskać wsparcie szkoły na trzech poziomach: 

poziom edukacyjny – dostosowanie procesu edukacyjnego do indywidualnych możliwości                i potrzeb, czyli organizacja nauki zgodnie z indywidualnymi zaleceniami, ograniczeniami              i możliwościami, modyfikacja treści programowych zgodnie z wydolnością fizyczną                            i wysiłkową ucznia, dostosowanie tempa pracy do indywidualnej wydolności fizycznej                   i psychicznej ucznia, stosowanie metod            i oddziaływań o charakterze terapeutycznym;

 poziom wychowawczy – sprzyjający integracji  ucznia z grupą rówieśniczą –uczestnictwo           w życiu klasy, szkoły;

 wsparcie emocjonalne – to głównie działania podtrzymujące, towarzyszenie w trudnościach, wysłuchanie, cierpliwość, poświęcenie uwagi, życzliwość, zrozumienie, modyfikacja zachowania wobec ucznia chorego stosownie do jego wieku  i potrzeb.

GŁÓWNE SPOSOBY POMOCY UCZNIOWI PRZEWLEKLE CHOREMU 1.Zapewnienie poczucia bezpieczeństwa psychicznego i fizycznego oraz zaufania do grupy i nauczyciela.  Pomoc w pokonywaniu trudności.

2. Budowanie dobrego kontaktu i przyjaznych relacji w zespole klasowym, zapobieganie konfliktom.

3.Poinstruowanie uczniów, jak należy chronić chorego kolegę i w jaki sposób można mu pomagać.

4.Uwrażliwianie uczniów zdrowych na potrzeby i przeżycia ucznia chorego. 5.Motywowanie ucznia do kontaktów i współdziałania z innymi. Wzmacnianie poczucia własnej wartości.

6. Rozwijanie zainteresowań, talentów, samodzielności.  Dostarczanie wielu różnorodnych możliwości do działania i osiągania sukcesów.  Motywowanie do aktywności – dostarczanie wzmocnień i gratyfikacji poprzez chwalenie, nagradzanie, akceptowanie sukcesów i mocnych stron, a także eksponowanie tych dyspozycji ucznia, które mogą zwiększyć jego atrakcyjność w grupie.

7.Pomoc w nadrabianiu zaległości szkolnych, dostosowanie wymagań do aktualnych możliwości psychofizycznych ucznia. 

8.Zapewnienie dziecku  wsparcia i pomocy psychologiczno-pedagogicznej,   w razie potrzeby pomocy socjalnej.

9. Stała wzajemna  współpraca pedagoga szkolnego  z rodzicami, pielęgniarką, lekarzem, nauczycielami oraz innymi osobami opiekującymi się uczniem.

 

IV. PROCEDURA POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU ZŁAMANIA ZAKAZU UŻYWANIA TELEFONÓW KOMÓRKOWYCH  W CZASIE LEKCJI.

 

1.Uczeń nie może używać telefonu komórkowego w czasie zajęć lekcyjnych.

2. W przypadku używania przez ucznia telefonu komórkowego na lekcji, nauczyciel  ma prawo odebrać uczniowi telefon. Telefon  zostaje przekazany bezpośrednio do depozytu dyrektorowi szkoły.

3. Zatrzymany w depozycie telefon,   może  go odebrać rodzic/opiekun  ucznia po przeprowadzeniu rozmowy wychowawczej

4.Uczeń, któremu odebrano telefon otrzymuje odpowiedni wpis w dzienniku zgodnie        z zapisami w statucie szkoły

V.  W PRZYPADKU, GDY NAUCZYCIEL PODEJRZEWA, ŻE NA TERENIE SZKOŁY UCZEŃ ZNAJDUJE SIĘ POD WPŁYWEM ALKOHOLU LUB NARKOTYKÓW LUB INNYCH ŚRODKÓW ODURZAJĄCYCH POWINIEN PODJĄĆ NASTĘPUJĄCE KROKI: 

 

1.Powiadamia o swoich przypuszczeniach wychowawcę i dyrektora szkoły.

2.Odizolowuje ucznia od reszty klasy, ale ze względów bezpieczeństwa nie pozostawia go samego. Stwarza warunki, w których nie będzie zagrożone jego życie ani zdrowie. Uczeń nie może pozostawać bez opieki – powinna zająć się nim pielęgniarka lub osoba przeszkolona            w udzielaniu pierwszej pomocy.

3. Udziela pomocy medycznej, w razie potrzeby wzywa lekarza w celu stwierdzenia stanu trzeźwości lub odurzenia.

4. Zawiadamia o fakcie rodziców lub opiekunów, których zobowiązuje do niezwłocznego odebrania ucznia ze szkoły.

5.Powiadamia Policję, jeżeli rodzice nie zgłaszają się po dziecko w wyznaczonym czasie,             a jest ono agresywne, zachowaniem zakłóca porządek lub zagraża życiu lub zdrowiu innych. Policja może umieścić ucznia  izbie wytrzeźwień lub policyjnej izbie zatrzymań (nie dłużej niż na 24 godziny) oraz ma obowiązek powiadomić o tym fakcie rodziców lub opiekunów.               

6. Powiadamia sąd rodzinny o pogłębiającej się demoralizacji ucznia, jeżeli incydent się powtarza, a deklarowana współpraca rodziców nie przynosi oczekiwanych rezultatów.

 

VI.  PROCEDURA W PRZYPADKU, GDY NAUCZYCIEL ZNAJDUJE NA TERENIE SZKOŁY SUBSTANCJĘ PRZYPOMINAJĄCĄ WYGLĄDEM  NARKOTYK.

 

1.Odizolowuje ucznia poprzez umieszczenie go w oddzielnym pomieszczeniu.

2.Powiadamia o swoich podejrzeniach dyrektora szkoły i wychowawcę klasy.

3.W obecności innej osoby (wychowawca, pedagog, dyrektor  itp.) żąda okazania zawartości kieszeni i plecaka oraz ewentualnie innych przedmiotów budzących podejrzenie, co do ich związku z poszukiwaną substancją i jej wydania. W celu wprowadzenia atmosfery współpracy, o obecność można poprosić wychowawcę lub nauczyciela, do którego uczeń ma zaufanie. Nauczyciel nie ma prawa samodzielnie dokonać przeszukania odzieży ani teczki ucznia – jest to czynność wyłącznie zastrzeżona dla Policji.

4.Jeżeli uczeń wyda substancję dobrowolnie, należy ją zabezpieczyć i podjąć kroki opisane             w poprzednim punkcie.

5.Jeżeli uczeń odmawia współpracy należy wezwać Policję, która dokona przeszukania.

6. Wyznaczona przez dyrektora osoba próbuje ustalić, w jaki sposób i od kogo uczeń nabył substancję.

7. Całe zdarzenie nauczyciel dokumentuje, sporządzając możliwie dokładną notatkę z ustaleń wraz ze swoimi spostrzeżeniami.

8.Niezwłocznie powiadamia o zaistniałym zdarzeniu rodziców lub opiekunów ucznia

 

 

VII. PROCEDURA POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU AGRESJ UCZNIA WOBEC NAUCZYCIELA

1. Dyrektor od nauczyciela przyjmuje informacje o zdarzeniu, zapewniając mu pełną dyskrecję poprzez  wysłuchanie jego bez świadków (o ile to możliwe w pomieszczeniu zamkniętym).

2. Odnotowuje  godzinę zgłoszenia oraz pyta o przyczynę ewentualnej zwłoki w podaniu tej informacji.

3. Zapewnia w miarę potrzeby, niezbędną pomoc  lekarską nauczycielowi.

4. Bez zbędnej zwłoki sprawdza w dostępny sposób, wiarygodność informacji, w tym:

-odnotowuje  personalia świadków.

5.Sprawdza, czy zdarzenie zaistniało na terenie szkoły oraz czy miało miejsce w trakcie zajęć szkolnych.

6. Zabezpiecza ewentualne dowody przestępstwa lub przedmioty służące do popełnienia przestępstwa i przekazu je Policji

7. Sporządza dokładną notatkę ze zdarzenia. W przypadku stwierdzenia ,że takie zdarzenie miało miejsce, kieruje  sprawę do rozpatrzenia na radę pedagogiczną w celu ukarania  ucznia  zgodnie z zapisami w Statucie Liceum

• Powiadomienie rodziców (opiekunów prawnych) ucznia
• Powiadomienie Policji w  razie konieczności
•  

VIII. PROCEDURA POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU  PRÓBY SAMOBÓJSTWA UCZNIA

Działania uprzedzające

1. Monitorowanie stanu psychicznego uczniów przez wychowawców, nauczycieli, psychologa, pedagoga. Reagowanie na symptomy ostrego, chronicznego stresu, objawy depresji.

Działania interwencyjne

2. Osoba interweniująca ustala i potwierdza rodzaj zdarzenia;

3. Nie pozostawia ucznia samego;

4. Usuwa wszystko, co może ułatwić realizację zamiaru;

5.Przeprowadza ucznia w bezpieczne, ustronne miejsce (pod opiekę pielęgniarki szkolnej, pedagoga)

6. Dokonuje ona szybkiej oceny dalszych zagrożeń, np. wg  klucza:

a) ryzyko umiarkowane - np. uczeń mówi o samobójstwie, nie mówi jak to zrobi, nie było wcześniejszych prób;

b) duże ryzyko- np. wystąpiły czynniki przedwypadkowe, - uczeń informuje  jak  zamierza to  zrobić,  były wcześniejsze próby;

·c) ekstremalne ryzyko- np. wystąpiły wskaźniki przedwypadkowe, uczeń dokonał samookaleczenia, podjął  inne działania zagrażające zdrowiu/życiu.

7. Zbiera wstępne informacje o okolicznościach zdarzenia;

8. Zawiadamia dyrekcję szkoły, wychowawcę, pedagoga.

9. Wzywa pomoc (pogotowie, policję, straż),( jeśli potrzeba).

10.Uczniowi towarzyszy osoba interweniująca  lub pedagog (nie może zostać sam);

11. Wychowawca powiadamia  rodziców / opiekunów prawnych;

12.  Dyrektora Szkoły dokonuje wyboru priorytetów działań m.in. pomoc w znalezieniu specjalisty – psycholog/psychiatra

13. Personel szkoły chroni ucznia oraz inne osoby przed zbędnymi czynnikami traumatyzującymi (np. kontaktem z mediami, świadkami, itp.)

 

IX. PROCEDURY POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU ZAWIADOMIENIA               O   ŚMIERCI UCZNIA LUB NAUCZYCIELA

Dyrektor szkoły zawiadamia rodzinę o  śmierci ucznia lub nauczyciela, która miała miejsce na terenie szkoły lub w związku           z zajęciami szkolnymi, wycieczkami, koloniami itp.         W  uzasadnionych przypadkach  może te informację  przekazać  przedstawiciel administracji szkoły. W sytuacji, gdy wyznaczona osoba  nie czuje się na siłach .konfrontacji                              z ekstremalnymi emocjami przeżywanymi przez rodzinę, która doświadczyła śmierci np. dziecka, wówczas zadanie to powinien przejąć na siebie pedagog.     Pozostałe przypadki pozostają w gestii policji, lekarzy, psychologów  itp.

1. Powiadamianie o śmierci zawsze powinno się odbywać twarzą w twarz. Należy unikać powiadamiania za pomocą telefonu lub poczty, jeśli jest to tylko możliwe.

2. Powiadamianie o śmierci musi spełnić następujące warunki:

- dostarczyć niezbędnych informacji;

- udzielić pierwszego wsparcia dla ofiar;

- okazać szacunek wobec ofiary jak i powiadamianej rodziny.

3.Powiadomienie powinno odbyć się w czasie możliwie jak najkrótszym
od ustalenia tożsamości ofiary i ustalenia tożsamości osób mu najbliższych.

4.Przed powiadomieniem  należy zebrać informacje o relacjach  ofiary z osobą powiadamianą, o stanie zdrowia osoby powiadamianej (zwłaszcza choroby serca, krążenie, cukrzyca itp.), które są istotne do przewidywania sposobu reakcji osoby powiadamianej.              5.Osoby powiadamiane  mogą  reagować w sposób bardzo emocjonalny, mogą potrzebować pierwszej pomocy. Warto przygotować sobie wsparcie pogotowia  medycznego, żeby umożliwić w razie potrzeby, natychmiastową interwencję lekarską.

6.Powiadomienie o śmierci powinno odbywać się przez co najmniej dwie osoby. Jedna udziela informacji, druga zaś obserwuje reakcje osoby powiadamianej. Powiadomienie powinno odbyć się na terenie przyjaznym osobie powiadamianej.

7.Udzielane informacje powinny być proste i zwięzłe. Należy unikać drastycznych szczegółów i informacji niepotrzebnych, odnoszących się do drugorzędnych elementów  sprawy.

8. Należy skupić się na udzieleniu pomocy i wsparcia rodzinie zmarłego – zaproponować pomoc w zawiadamianiu innych bliskich, zapytać się czy jest coś co możemy zrobić dla rodziny zmarłego.

9. Jeżeli rodzina zmarłego nie znajduje się w miejscu zamieszkania, należy powiadomić sąsiadów o potrzebie kontaktu z rodziną (powodem jest wydarzenie nadzwyczajne, interwencja z udziałem służb medycznych  itp.) Nie należy udzielać  informacji  o śmierci sąsiadom w obawie, aby, aby to nie oni zawiadomili rodzinę zmarłego.

10.Rodzina nie powinna dowiadywać się o śmierci ucznia z mediów lub od osób trzecich. Obowiązek informowania leży po stronie personelu szkoły, dyrekcji.

11.Absolutnie unikać należy powierzania zadania informowania o śmierci dzieciom lub nastolatkom.

X.PROCEDURA REAGOWANIA – ŻAŁOBA PO ŚMIERCI UCZNIA

 
1.Dyrektor informuje o sytuacji nauczycieli, wychowawców;

2.Pedagog przypomina (podaje) zasady kierowania dyskusją z elementami odreagowania             z uczniami, na potrzeby godzin wychowawczych, innych lekcji (daje materiały instruktażowe)

 3. Wychowawca informuje uczniów na forum  klasy; (opowiada o okolicznościach śmierci, uwzględniając życzenia rodziny zmarłego);

4.Jeśli istnieje taka potrzeba należy stworzyć warunki uczestniczenia w ceremoniach pogrzebowych, uroczystościach o charakterze „wspominkowym” itp.;

5.Wychowawca ocenia potrzeby – monitoruje stan psychiczny uczniów
ze szczególnym uwzględnieniem reakcji stresu pourazowego, zwraca uwagę na uczniów,       u których stwierdza szczególnie ostry lub chroniczny przebieg reakcji;

6.Wychowawca pozostaje w stałym kontakcie z pedagogiem szkolnym

7. Wychowawca, po konsultacji z pedagogiem organizuje – spotkanie, którego celem jest wymiana doświadczeń związanych ze zdarzeniem, mobilizacja indywidualnych sposobów  radzenia sobie ze skutkami zdarzenia, udzielanie informacji o dalszych planach, działaniach, konsekwencjach, a także monitorowanie stanu emocjonalnego poszkodowanych.

8.Wychowawca wraz z pedagogiem ułatwia kontakt ze specjalistami z placówek wsparcia zewnętrznego

 

XI. PROCEDURA REAGOWANIA NA INCYDENT BOMBOWY I OBCĄ OSOBĘ              W SZKOLE .

1. W przypadku znalezienia na terenie szkoły broni, materiałów wybuchowych, innych niebezpiecznych substancji lub przedmiotów ,lub podejrzane obcej osoby należy zapewnić bezpieczeństwo przebywającym na terenie szkoły osobom, uniemożliwić dostęp osób postronnych do tych przedmiotów i wezwać policję - tel. 997 lub 112.

2.Powiadomić  dyrektora szkoły, który przeprowadza ewakuację i powiadamia odpowiednie służby; w przypadku nieobecności dyrektora nauczyciel prowadzący zajęcia podejmuje działania leżące w gestii dyrektora.

3. Podstawową cechą terroryzmu jest to, iż nie ma wyraźnych znaków ostrzegawczych                 o możliwości wystąpienia zamachu lub są one trudno dostrzegalne.

4. Zainteresowania i uwagi wymagają:

a) rzucające się w oczy lub po prostu nietypowe zachowania osób;

b) pozostawione bez opieki przedmioty, typu: teczki, paczki, pakunki itp.;

c) osoby ubrane nietypowo do występującej pory roku, wzbudzające podejrzenie swoim zachowaniem,

d) samochody, parkujące w nietypowych miejscach.

5.O swoich spostrzeżeniach informujemy: służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo obiektu lub Policję.

 

XII. PROCEDURA REAGOWANIA: OGŁOSZENIE ALARMU BOMBOWEGO ORAZ  POSTĘPOWANIA W CZASIE ZAGROŻENIA BOMBOWEGO.

1. Do czasu przybycia Policji akcją kieruje administrator obiektu, terenu lub osoba odpowiedzialna za jego bezpieczeństwo.

2. Na miejsce zagrożenia incydentem bombowym  należy wezwać służby pomocnicze, takie jak: pogotowie ratunkowe, straż pożarną, pogotowie gazowe, pogotowie wodno-kanalizacyjne, pogotowie energetyczne.

3. Po przybyciu Policji na miejsce incydentu bombowego, przejmuje ona dalsze kierowanie akcją.

4. Należy bezwzględnie wykonywać polecenia policjantów.

5. Przy braku informacji o konkretnym miejscu podłożenia „bomby”, użytkownicy pomieszczeń służbowych powinni sprawdzić swoje miejsce pracy i jego bezpośrednie otoczenie  pod kątem obecności przedmiotów nieznanego pochodzenia.

6. Pomieszczenia ogólnodostępne (korytarze, klatki schodowe, toalety, piwnice, strychy) oraz najbliższe otoczenie zewnętrzne obiektu, sprawdzają i przeszukują osoby wyznaczone lub służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo w danej instytucji.

7. Podejrzanych przedmiotów nie wolno dotykać! O ich lokalizacji należy powiadomić administratora oraz osoby odpowiedzialne za bezpieczeństwo.

8. Po ogłoszeniu ewakuacji, należy zachować spokój i opanowanie, pozwoli
to sprawnie i bezpiecznie opuścić zagrożony rejon.

9. Po ogłoszeniu ewakuacji w miejscu twojej pracy, należy je opuścić, zabierając rzeczy osobiste (torebki, siatki, nesesery itp.).

10. Identyfikacja i rozpoznawaniem zlokalizowanego ładunku wybuchowego oraz jego neutralizacją zajmują się uprawnione i wyspecjalizowane jednostki i komórki organizacyjne Policji.